Miasto wygrało z Ministrem w sądzie (staw)
Wygraliśmy w sądzie (WSA) z Ministrem Kultury i Dziedzictwa Narodowego, który po odwołaniu Dendropolis uchylił Decyzję Konserwatora zezwalającą Miastu Podkowa Leśna na prowadzenie robót budowlanych polegających na przebudowie zbiornika wodnego w Parku Miejskim.
Sąd dokonał oceny formalnej i merytorycznej – i z obu tych powodów uchylił Decyzję Ministra w całości. Ustalenia i ocena sprawy dokonana przez organ II instancji, czyli Ministra zostały oparte w głównej mierze na opinii NID z 20 marca 2020 r., która odnosiła się do projektu zagospodarowania terenu i przebudowy spornego stawu z 2019 r. Sąd podzielił zastrzeżenia Miasta Podkowa Leśna, co do sposobu wykorzystania tego dokumentu przez organ II instancji w przedmiotowym postępowaniu. Zdaniem sądu „przeważająca większość wniosków wynikających z ww. opinii NID nie powinna być odnoszona do rozwiązań przyjętych w aktualnej wersji projektu przebudowy zbiornika wodnego”. Główną istotą sporu w sprawie, był wybór koncepcji odbudowy stawu w zabytkowym Parku Miejskim w Podkowie Leśnej, co jest spowodowane przede wszystkim przyjęciem odmiennych ustaleń co do pierwotnego charakteru tego zbiornika wodnego przez Miasto i Ministra. Minister uznał, że historyczne założenia ww. stawu zakładały jego naturalny charakter, o okresowo zanikającym lustrze wody. Miasto Podkowa Leśna oraz MWKZ uznały, że najistotniejszą wartością historyczną zbiornika wodnego jest jego celowo zakomponowany, regularny, owalny kształt i stale utrzymujące się lustro wody. Sąd przyjął argumentację Miasta za słuszną „Zdaniem sądu (…) można wywieść, że zbiornik wodny nie został pierwotnie zaprojektowany jako „staw o naturalistycznym charakterze”. Ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika natomiast, że tak uwypuklany przez organ II instancji naturalistyczny charakter samego stawu niewątpliwie jest po prostu wynikiem postępujących przeobrażeń i degradacji tego obiektu. Ta z kolei spowodowana jest brakiem jakichkolwiek prac zabezpieczających czy przywracających dawny wygląd stawu oraz licznymi ingerencjami w jego historyczne założenie (budowa drogi dojazdowej, betonowego nabrzeża, itp.). Ponadto stan ten jest rezultatem nieodwracalnych zmian stanu wód, które nastąpiły wskutek m.in. zdarzeń wskazanych w opinii NID, tj. zmiany form użytkowania terenu, postępującej urbanizacji terenu i zabudowy łąk źródliskowych w Żółwinie i Owczarni, przekształceniu koryta i rozbudowie stawów w Żółwinie zatrzymujących wodę na biegu strugi, oraz zachodzących zmian klimatycznych i wzrostu temperatur. Co więcej, w opinii NID podkreślono, że pomimo zastosowanych odstojników szlamowych i separatorów do stawu dostawała się duża ilość zanieczyszczeń stałych, osiadających na dnie. Ze względu na równoczesny zrzut ścieków sanitarnych do Niwki, staw przestał pełnić funkcję rekreacyjną”. Zdaniem sądu „analiza opinii NID i opartego na niej stanowiska Ministra budzi poważne wątpliwości co do spójności i konsekwencji przyjętego w zaskarżonej decyzji poglądu. (…) „Skarżący/ Miasto Podkowa Leśna/ słusznie zwraca uwagę na niekonsekwencję ocen autora opracowania NID, podkreślając, że z wcześniejszych opinii tego autora z 6 czerwca 2007 r. i z 6 czerwca 2008 r. można wywieść, iż teren Parku Miejskiego jest wpisany do rejestru zabytków li tylko jako część układu urbanistycznego Miasta – Ogrodu Podkowa Leśna pod nr rej. 1194. Z tych przyczyn także Sąd w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę dostrzegł, że brak jest jednoznacznych przesłanek, które przemawiałyby za tak szerokim rozumieniem zakresu ochrony wynikającej z decyzji wpisowej z 29 czerwca 1981 r., nr rej. 1182 A, obejmującej teren całego Parku Miejskiego w Podkowie Leśnej”. Sąd uznał za dopuszczalne zmiany techniczne i technologiczne w konstrukcji, obsłudze i utrzymaniu stawu jako elementu parku. Ocenił także zgodność zamierzonej inwestycji z zapisami obowiązującego Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego, orzekając – „Bezdyskusyjnie kontrolowany projekt zagospodarowania stawu nie narusza zakazu określonego w § 20 pkt 1 MPZP, wpisuje się za to w wynikający z § 20 pkt 3 Planu nakaz odtworzenia i urządzenia alei spacerowych oraz miejsc rekreacyjnych, wypoczynkowych i kulturowych. (…) Natomiast w § 26 ust. 3 MPZP przewidziano rewitalizację stawu w parku miejskim, polegającą na nadaniu mu funkcji stałego zbiornika wodnego (poprzez uszczelnienie części stawu) i jednocześnie infiltracyjnego (poprzez pozostawienie części stawu nieuszczelnionej), co pozwoli na odbudowę lokalnych zasobów wód podziemnych. (…) Nie jest kwestionowane, że projekt budowlany przewiduje dla stawu taką właśnie funkcję stałego zbiornika wodnego. Prawdą jest, że ze względów technologicznych przewidziano uszczelnienie membraną całej jego niecki poniżej lustra wody, jednocześnie jednak w projekcie przewidziano pozostawienie przestrzeni przelewowej i infiltracyjnej pomiędzy górną krawędzią hydroizolacji, a krawędzią projektowanego nabrzeża i ścieżki”. Zdaniem sądu „(…) jako niezrozumiałe jawi się twierdzenie, że przebudowa dna stawu może spowodować trwałe zniekształcenie rzeźby terenu. Słusznie wywodzi przy tym skarżący /Miasto Podkowa Leśna/, że za taką niedopuszczalną zmianę ukształtowania terenu nie może być uznane podniesienie rzędnych niecki i nabrzeża zbiornika wodnego, w sytuacji, gdy brak jest wiarygodnych materiałów źródłowych pozwalających na jednoznaczne ustalenie jego pierwotnych parametrów wysokościowych”.
Podsumowanie
To znakomity wyrok dla miasta, sąd odniósł się do wszystkich przez ostatnie lata stawianych zarzutów przez Dendropolis przy przebudowie stawu: niezgodności z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, brakiem możliwości zastosowania rozwiązań technicznych zamiennych, infiltracji, zmianę rzędnych wysokościowych i kluczowej kwestii, czyli statusu stawu. Wszystkie argumenty Dendropolis powielane przez Ministra zostały obalone przez sąd. Sąd skierował sprawę do ponownego rozpatrzenia przez Ministra, wskazując, że powinien zajmować stanowisko tylko w ramach swoich kompetencji. Wyrok jest nieprawomocny. Finalnie spodziewam się postępowania przed NSA.
Skarga Dendropolis (staw)
Na początku kwietnia br. Stowarzyszenie Dendropolis skierowało swoją kolejną skargę/ informację do Rzecznika Dyscypliny Finansów Publicznych przy Regionalnej Izbie Obrachunkowej o rzekomym naruszeniu dyscypliny finansów publicznych, polegającym na nieustaleniu oraz niedochodzeniu należności gminy od wykonawcy przebudowy stawu MKL Bud z tytułu wymaganych kar umownych za niezrealizowanie umowy poprzez brak dokończenie przebudowy stawu. Zgodnie z obowiązującym prawem, Rzecznik przekazał informację Dendropolis Burmistrzowi i Radzie Miasta, z prośbą o informację o podjętych działaniach w tej sprawie. Na ostatniej sesji 30 czerwca br., Rada Miasta podjęła uchwałę, w której informuje Rzecznika, że podjęła działania kontrolne, w wyniku których stwierdza, że nie doszło do naruszenia dyscypliny finansów publicznych w Mieście Podkowa Leśna w zakresie opisanym w przekazanej Rzecznikowi Dyscypliny Finansów Publicznych informacji przez Dendropolis, a działania burmistrza uznaje za prawidłowe. Należy nadmienić, że na skutek działań Dendropolis (zaskarżenie decyzji) wykonawca nie ma możliwości dokończenia budowy stawu, w związku z czym Burmistrz Miasta przedłużył umowę z wykonawcą do dnia 31.12.2022 r. Budowa była prowadzona w dwóch etapach, z czego pierwszy został wykonany w uzgodnionym terminie, co zostało potwierdzone protokołem odbioru, termin drugiego został przedłużony. Umowa nadal jest w trakcie realizacji, w związku z powyższym nie ma podstaw prawnych do naliczania kar umownych.
W grudniowy Biuletynie informowaliśmy Państwa o wydanym postanowieniu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w którym zdjął rygor natychmiastowej wykonalności z decyzji Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków dotyczącej budowy stawu, co uniemożliwiło kontynuację rewitalizacji. Także w grudniu Minister wydał decyzję, w której uchylił w całości zaskarżoną przez Dendropolis decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków dotyczącą zgody na prowadzenie robót budowlanych polegających na przebudowie zbiornika wodnego. W związku z tym, Miasto Podkowa Leśna skierowało sprawę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, zarzucając Ministrowi m.in
- brak podejmowania jakichkolwiek czynności w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy mając na względzie interes społeczny i słuszny interes mieszkańców Podkowa Leś
- brak rozpatrzenia w sposób wyczerpujący całości materiału dowodowego sprawy;
- dokonanie dowolnej oceny materiału dowodowego w oparciu o wybiórczo wybrany materiał;
- przeprowadzenie postępowania dowodowego w sposób sprzeczny z zasadami prowadzenia postępowania tj. proporcjonalności, bezstronności i równego traktowania stron;
- orzekanie w kwestiach nie leżących w gestii konserwatorskiej tj. rozwiązań hydrologicznych lub budowlanych; - wykorzystanie, do wydania decyzji, opinii Narodowego Instytutu Dziedzictwa z dnia 20.03.2020 r. tj. opinii odnoszącej się do projektu z 2019 r. i niemającej odniesienia do nowego projektu z 2021 r., który był przedmiotem decyzji.
Do dnia wydania decyzji przez Ministra miasto nie zostało poinformowane o zebranym materiale dowodowym w sprawie i o możliwości zapoznania się z nim, a także – wniesienia uwag, wyjaśnień lub zastrzeżeń, co jest sprzeczne z kodeksem postępowania administracyjnego. Biorąc pod uwagę okoliczności wydania decyzji przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, złożyliśmy zawiadomienie do Prokuratury o prawdopodobnym popełnieniu przestępstwa urzędniczego oraz wnieśliśmy do Naczelnej Izby Kontrolnej o podjęcie działań kontrolnych związanych z prowadzonym postępowaniem w sprawie przebudowy stawu w Parku Miejskim. Czekamy na wyznaczenie terminu rozprawy sądowej.
BIULETYN 5-6 [98] grudzień 2021
Krótka informacja i kalendarium (w dużym skrócie) dotyczące przebudowy stawu w Parku Miejskim
Sierpień
- 9.08.2021 r. Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków zakończył postępowanie dowodowe w sprawie wydania pozwolenia na przebudowę stawu.
- 13.08.2021 r. Stowarzyszenie Dziedzictwa Kulturowego i Krajobrazowego Dendropolis złożyło do MWKZ stanowisko.
- W związku z brakiem jakiejkolwiek decyzji ze strony MWKZ Miasto złożyło do konserwatora wniosek o nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności uzasadniając, że rygor przyczyni się do uniknięcia dalszego blokowania prac budowlanych oraz generowania dodatkowych bardzo wysokich kosztów. Szybkie dokończenie przebudowy stawu leży nie tylko w interesie strony, ale także i w interesie społecznym, gdyż staw jest wizytówką Miasta Podkowa Leśna i to w głównej mierze mieszkańcy miasta już ponad trzy lata nie mogą z niego korzystać.
19.08.2021 r. MWKZ na wniosek Dendropolis wszczął postępowanie w sprawie nałożenia administracyjnej kary pieniężnej za prowadzenie prac budowlanych przy przebudowie zbiornika w Parku Miejskim w Podkowie Leśnej.
Wrzesień
Według danych, które są w posiadaniu urzędu (a nie zawsze jesteśmy informowani), odwołań Dendropolis od decyzji/postanowień zezwalających na dokończenie budowy stawu jest już ponad 40. Jeszcze bardziej szokująca jest liczba samych zawiadomień i interwencji w różnych instytucjach, która oscyluje w granicach 200.
Październik
Listopad
Grudzień
BIULETYN 4 [97] sierpień 2021
Kalendarium (w dużym skrócie) dotyczące przebudowy stawu w Parku Miejskim
Maj 2021
- Zgodnie z procedurą KPA, zwróciliśmy się z nowym wnioskiem (stary wycofaliśmy) do Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków (MWKZ) o wydanie kolejnej decyzji na przebudowę stawu i zgody na dalsze kontynuowanie prac. Różnice miemiędzywym a starym projektem są nieznacznie, został zgodnie z sugestią Ministra poprawiony kształt stawu na bardziej regularny – owalny, nawiązujący do przedwojennego. Pozostałe rozwiązania pozostają bez zmian. Do podania, oprócz projektu zostały załączone materiały, które miejmy nadzieję definitywnie rozstrzygną kwestie zawierane w zarzutach stowarzyszenia. Dodajmy, że termin wydania nowej decyzji został dwukrotnie przedłużony ze względu na włączenie się do postępowania Dendropolis (nowy wniosek jest nowym postępowaniem). Czekamy na decyzję MWKZ.
Czerwiec 2021
Lipiec 2021
Sierpień 2021
Stanowisko Rady Miasta Podkowa Leśna z dnia 5 sierpnia 2021 r. w sprawie przebudowy stawu w Parku Miejskim w Podkowie Leśnej
Rada Miasta Podkowa Leśna na sesji zwołanej przez grupę radnych, w trybie nadzwyczajnym w dniu 5 sierpnia 2021 r. – jednogłośnie podjęła następujące stanowisko:
W związku z przedłużającym się postępowaniem, dotyczącym przebudowy stawu w Parku Miejskim w Podkowie Leśnej, Rada Miasta Podkowa Leśna apeluje do Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków o wydanie pozytywnej decyzji w sprawie rewitalizacji historycznego stawu w Parku Miejskim w Podkowie Leśnej poprzez przebudowę zbiornika na rowie RS-11 oraz o skorzystanie z uprawnień, które daje art. 108 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. Dz.U.2021 poz.735 z późn. zm.), czyli nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności ze względu na ważny interes społeczny i gospodarczy. Park Miejski w Podkowie Leśnej, wraz ze stawem, od początku jego zaprojektowania, stanowił jeden z jego kluczowych elementów urbanistycznych jako zielone „serce” Miasta Ogrodu Podkowa Leśna, na co wskazują materiały historyczne. Woda w stawie miała stwarzać mikroklimat, pozwalający „lżej znosić letnie upały, stwarzać możliwość przejażdżki łódką lub ślizgania się zimą”. Na fotografiach z okresu międzywojennego widać odpoczywających nad stawem mieszkańców. Od 2006 roku Miasto Ogród Podkowa Leśna podejmuje działania, aby staw w Parku Miejskim w Podkowie Leśnej odzyskał swój dawny blask i znaczenie jako centralny element krajobrazowy Parku, czyniąc go atrakcyjnym miejscem spacerów i spotkań mieszkańców oraz osób odwiedzających Miasto Podkowa Leśna. W 2019 roku Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków wydał decyzję zezwalającą na przeprowadzenie rewitalizacji historycznego stawu w Parku Miejskim w Podkowie Leśnej. Od tej pozytywnej decyzji Stowarzyszenie Dziedzictwa Kulturowego i Krajobrazowego Dendropolis wniosło odwołanie, w wyniku którego Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego uchylił przedmiotową decyzję i przesłał ją do ponownego rozpatrzenia przez Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, zwracając uwagę na elementy w projekcie, które mogły budzić wątpliwości. Na wezwanie Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków Miasto Podkowa Leśna udzieliło szczegółowych wyjaśnień właściwym organom. Miasto Podkowa Leśna przygotowało nowy wniosek z korektą projektu uwzględniającą wszystkie zastrzeżenia konserwatorskie. Do wniosku została dołączona obszerna niezależna ekspertyza, w której znajduje się m.in. omówienie historycznego projektu Parku Miejskiego w Podkowie Leśnej. W 2019 roku prace nad rewitalizacją stawu, który jest integralną częścią Parku Miejskiego w Podkowie Leśnej, zostały wstrzymane, a teren parku wokół stawu został ogrodzony i całkowicie wyłączony z użytkowania. Ubolewają nad tym mieszkańcy Miasta Podkowa Leśna. W 2020 roku, ponad 1300 mieszkańców (z nieco ponad 3100 osób posiadających czynne prawa wyborcze) podpisało się pod pismem wyrażającym sprzeciw wobec działań Stowarzyszenia Dziedzictwa Kulturowego i Krajobrazowego Dendropolis, które blokując inwestycje takie jak rewitalizacja stawu, działa według nich na szkodę Miasta Podkowa Leśna. Mieszkańcy czują się zaniepokojeni sytuacją, w której niewielka grupa osób blokuje inwestycje służące całej społeczności, a ich działania narażają Miasto Podkowa Leśna, a co za tym idzie podatników, na straty finansowe. Wydłużenie przez Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków terminu wydania decyzji, nie pozwala Miastu Podkowa Leśna na wznowienie prac, które zapobiegną dalszej degradacji terenów historycznego Parku Miejskiego w Podkowie Leśnej oraz przywrócą mu stałe lustro wody wraz z roślinnym otoczeniem – czyli w sposób, w jaki przyświecał ówczesnym projektantom stawu, z najwyższym poszanowaniem dla historycznych walorów krajobrazowych tego miejsca, z zachowaniem jego społecznej funkcji. Brak decyzji konserwatorskiej skutkuje też niemożnością wykonania decyzji nałożonej przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, nakazującej dostarczenie projektu przebudowy zbiornika, jak i decyzji nałożonej przez Wojewódzkiego Mazowieckiego Konserwatora zabytków. Podkreślić trzeba, że Umowa zawarta z Wykonawcą jest cały czas w trakcie realizacji, co wiąże się z dalszym zaangażowaniem środków finansowych po stronie Miasta Podkowa Leśna. Przedłużanie toczącego się przed Wojewódzkim Mazowieckim Konserwatorem Zabytków postepowania może narazić na szkodę zarówno Wykonawcę, jak i Miasto Podkowa Leśna. Dokończenie inwestycji, zgodnie z wolą większości mieszkańców Miasta Podkowa Leśna oraz powrót do wartości historycznych stawu i założeń jego twórców, stanowi interes społeczny, który zapisany jest we wszystkich dokumentach strategicznych Miasta Podkowa Leśna uzgadnianych i wypracowanych wspólnie z mieszkańcami. Park Miejski od początku był pomyślany jako ważna przestrzeń publiczna Miasta Ogrodu Podkowa Leśna i w interesie mieszkańców jest powstrzymanie degradacji tej przestrzeni oraz przywrócenie jej funkcji społecznych i kulturowych. Ponadto, ponieważ ciągle wydłużane są terminy wykonywania prac, generuje to koszty, które w konsekwencji poniosą wszyscy mieszkańcy. Miasto Podkowa Leśna dużym wysiłkiem stara się zminimalizować koszty zaistniałej sytuacji, nie dopuścić do wypłat odszkodowań, o które mogą ubiegać się wykonawcy.
W związku z powyższym, Rada Miasta Podkowa Leśna, jako reprezentacja jego mieszkańców podkreśla, że w interesie strony (także gospodarczym) oraz w interesie społecznym, a także w interesie zabytkowego charakteru Miasta Podkowa Leśna, przebudowa stawu powinna zostać jak najszybciej dokończona. Rada Miasta Podkowa Leśna zwraca się z apelem do Wojewódzkiego Mazowieckiego Konserwatora Zabytków o możliwie jak najszybsze wydanie decyzji umożliwiającej rewitalizację stawu w oparciu o zgłoszony projekt oraz opatrzenie jej klauzulą, która pozwoli na niezwłoczne dokończenie tej inwestycji. Ze względu na dziedzictwo kulturowe, historię i przyszłość Miasta Podkowa Leśna uważamy, że przywrócenie świetności stawu w Parku Miejskim w Podkowie Leśnej, w historycznym Mieście – Ogrodzie, którego układ urbanistyczny został objęty ochroną konserwatorską już 40 lat temu, będzie służyć nie tylko mieszkańcom naszej miejscowości, ale też wszystkim, którzy ją odwiedzają.
BIULETYN 2 [95] kwiecień 2021
Po 17 miesiącach czekania otrzymaliśmy decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego i Sportu w/s odwołania stowarzyszenia Dendropolis (z 17.09.2019 r.) od decyzji Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z 16.08.2019 r. zezwalającej miastu Podkowa Leśna na dalsze prowadzenie prac związanych z rewitalizacją stawu na podstawie projektu zamiennego.
Decyzja Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego i Sportu
Decyzja Ministra, która wpłynęła do urzędu 15 lutego 2021 r. uchyla decyzję konserwatora i przekazuje ją do ponownego rozpatrzenia Mazowieckiemu Wojewódzkiemu Konserwatorowi Zabytków. Ktoś może powiedzieć, że źle. Owszem, ale nie do końca. Po blisko dwóch latach od złożenia projektu (pozytywnie zaopiniowanego) i blisko półtorarocznym czasie oczekiwania, w końcu wiemy na czym stoimy. Decyzja Ministra nie jest w żadnym stopniu zaskoczeniem. Spodziewaliśmy się takiego obrotu sprawy. Pomiędzy pisaniem ponagleń, domaganiem się podjęcia działań przez ministerstwo, przygotowywaliśmy się na taką sytuację. Choć uważamy, że decyzja Ministra nie opiera się na merytorycznych przesłankach, nie wnieśliśmy sprzeciwu od decyzji, uznając, że procesowanie się na tym etapie jest zbędne.
Dokumentacja wraz z opracowaniem eksperckim ponownie trafia do Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.
Zgodnie z procedurą KPA, zwróciliśmy się do Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z prośbą o wydanie kolejnej decyzji i zgody na dalsze kontynuowanie prac. Do podania, oprócz projektu, zostały załączone materiały, które miejmy nadzieję rozwieją wątpliwości Ministra, definitywnie rozstrzygną kwestie zawierane w zarzutach stowarzyszenia. Jeszcze w zeszłym roku poprosiliśmy o pomoc środowisko konserwatorów specjalizujących się zabytkowych założeniach parkowych, współpracujących przy międzynarodowym programie HICAPS – Historical Castle Parks oraz skupionych wokół Polskiego Komitetu Narodowego Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków ICOMOS -POLSKA, na co dzień pracujących na rzecz utrwalania dziedzictwa historycznego parków i zespołów pałacowoparkowych w Polsce i innych krajach Europy. Miejmy nadzieję, że pozytywne opinie ekspertów na temat proponowanego przez miasto rozwiązania pozwoli szybko uporać się z dokończeniem przebudowy stawu i skupić na kolejnych tematach. Oprócz projektu, wytycznych konserwatorskich, analiz i ekspertyz dendrologicznych, numerycznych modeli terenu, dużej ilości materiałów historycznych, wykonawca wykonał dodatkowe pomiary niwelety terenu w parku. Projektant pokazał wariantowo jak wyglądałby staw zaprojektowany przez Danielewicza, gdybyśmy wykonali go dzisiaj wg. projektu z 1927 r. Ponadto wykonaliśmy kolejne opinie budowlane dotyczące stanu wykonanych prac, wszystko, aby zakończyć kwestie ciągle „wrzucanych” wątków pobocznych.
W interesie społecznym mieszkańców i miasta jest jak najszybsze dokończenie budowy. Czekamy na niego prawie dwa lata. Trzymajmy kciuki za sprawę i miejmy nadzieję, że naukowe argumenty, poparte bogatym, zebranym materiałem dowodowym zakończą się pozytywnie dla mieszkańców. Hipotetycznie rzecz ujmując, gdy weźmiemy pod uwagę terminy wynikające z KPA i założymy dobrą wolę stron (zaniechanie składania odwołań i protestów przez stowarzyszenie Dendropolis), prawomocną decyzję konserwatora powinniśmy otrzymać najpóźniej do końca czerwca, a to pozwoli wykonawcy na dokończenie budowy do końca sierpnia br. Całość materiałów zostanie zamieszczona w zakładce na stronie www miasta, a o przebiegu sprawy będziecie Państwo informowani przez wszystkie dostępne kanały komunikacyjne miasta.
Kontrola budowy
27 stycznia br. miała miejsce kolejna kontrola prowadzonej w parku inwestycji przez Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, zainicjowana kolejnymi skargami Dendropolis. Jej efektem były zalecenia nakazujące miastu Podkowa Leśne w terminie do 15 marca 2021 r. zabezpieczenie terenu budowy zbiornika wodnego w sposób uniemożliwiający dostęp osób trzecich. Nie stwierdzono zniszczenia substancji zabytkowej czy innych nieprawidłowości, kolejna kontrola zapowiedziana jest na 26 kwietnia. Teren zgodnie z zaleceniami został ponownie ogrodzony.
Biuletyn 3-4 [91] sierpień 2020
Miasto wygrywa w WSA w sprawie dopuszczenia Dendropolis do postępowania przed PINB (staw)
Podkowa Leśna wygrała w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym (WSA) w sprawie dopuszczenia stowarzyszenia Dendropolis przez Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego (WINB) na prawach strony do udziału w postępowaniu w sprawie budowy stawu przed Powiatowym Inspektorem Nadzoru Budowlanego (PINB).
W zeszłym roku PINB odmówił Dendropolis udziału w postępowaniu administracyjnym na zasadzie strony, na co Dendropolis odwołało się do WINB, gdzie uzyskało uchylenie postanowienia PINB. Od tego momentu Dendropolis również może występować na prawach strony także w postępowaniu przed PINB, co blokuje proces budowlany, o czym wielokrotnie pisałem. W związku z tym, że uzasadnienie uchylenia postanowienia przez WINB było z naszego punktu widzenia bezpodstawne, Miasto Podkowa Leśna skierowało sprawę do WSA. Stowarzyszenie nie uprawdopodobniło działania w interesie społecznym Sąd 18 marca 2020 r. wydał wyrok, w którym uchylił postanowienie WINB z 18 listopada 2019 r. „Żaden z punktów rozdziału II statut Stowarzyszenia określających jego cele, nie wiąże się więc bezpośrednio z przedmiotem sprawy, do udziału w której organizacja zamierzała przystąpić na prawach strony. Co więcej, Stowarzyszenie w żaden sposób nie uprawdopodobniło (oprócz ogólnikowego powołania się na cele statutowe), że przyczyni się aktywnie do lepszego wypełnienia przez postępowanie administracyjne jego celów. Dlatego też nie sposób było przyjąć, że za udziałem Stowarzyszenia w postępowaniu rzeczywiście przemawia interes społeczny”. Sąd również orzekł, że „nie jest dopuszczalna taka wykładnia art.31§1 k.p.a, zgodnie z którą organ administracji publicznej byłby automatycznie zobligowany do uwzględnienia żądania organizacji społecznej z tych tylko powodów, że jest ona formalnie organizacją społeczną”. Sąd także powołał się na orzeczenie NSA – „obowiązkiem organizacji społecznej występującej z żądaniem wszczęcia postępowania bądź dopuszczenia jej do udziału w postępowaniu jest szczegółowe uzasadnienie potrzeby ochrony obiektywnie istniejącego interesu społecznego. Przyjmuje się też, że udział organizacji społecznej w postępowaniu administracyjnym (jak też zainicjowanie jego wszczęcia) musi odpowiadać wymaganiom racjonalnie pojmowanej kontroli społecznej nad danym postępowaniem w sprawach indywidualnych i działaniem w nich organów administracyjnych. Stąd nie może służyć partykularnym interesom członków takiej organizacji, ani też wniosek o wszczęcie postępowania nie może być uzasadniony jedynie ogólnie określonym w statucie celami działalności takiej organizacji. (…)”. Wyrok jest jednoznaczny, bardzo korzystny dla miasta, również w perspektywie kolejnych spraw sądowych. Wyrok jest prawomocny. Podejmowane przez Dendropolis działania rzekomo ku realizacji celów statutowych budzą wątpliwości odnośnie rzeczywistych motywów, którymi kieruje się Stowarzyszenie przedstawiając publicznie zarzuty dotyczące działań lub zaniechań organów miasta w zakresie rewitalizacji stawu w Parku Miejskim i innych przedsięwzięć. Pisanie skarg, formułowanie nieprawdziwych lub pozbawionych podstawy merytorycznej zarzutów do instytucji kontrolnych ma na celu jedynie paraliż działań miasta. Nieprawdziwe zarzuty dotyczące niegospodarności oraz działania w sprzeczności z obowiązującymi przepisami prawa, nie tylko utrudniają starania o utrzymanie i kreowanie dobrego wizerunku miasta, ale też podważają jego wiarygodność i zaufanie do gminy jako jednostki samorządu, która ma obowiązek zapewnić na swym obszarze bezpieczeństwo i możliwość realizacji potrzeb mieszkańców w granicach wyznaczonych przez prawo i ogólnie akceptowane w społeczeństwie normy społeczne. Pod stanowiskiem w ciągu kilku dni podpisało się ponad 1300 mieszkańców miasta mających czynne prawo wyborcze (dorosłych). Treść apelu będzie przekazana do instytucji, do których swoje skargi skierowało Dendropolis. Ta deklaracja, ten mocny głos społeczny, który sprzeciwia się grupce mieszkańców blokującej rozwój miasta jest bardzo ważnym sygnałem dla władz miasta.
„Stanowisko mieszkańców w sprawie blokowania inwestycji przez stowarzyszenie Dendropolis w mieście Podkowa Leśna”
Pod koniec czerwca, część mieszkańców miasta rozpoczęła spontaniczne zbieranie podpisów pod stanowiskiem, będącym wyrazem dezaprobaty dla działań jak i metod stowarzyszenia.
„My, mieszkańcy Podkowy Leśnej, wyrażamy swój sprzeciw wobec działań Stowarzyszenia Dziedzictwa Kulturowego i Krajobrazowego – Dendropolis, które działa na naszą szkodę blokując inwestycje Urzędu Miasta, takie jak rewitalizacja stawu w Parku Miejskim oraz remont Alei Lipowej. Jako mieszkańcy Podkowy Leśnej czujemy się poszkodowani obecną sytuacją, gdzie stowarzyszenie zrzeszające garstkę osób swoimi skargami blokuje toczące się bądź planowane inwestycje mające na celu poprawienie komfortu życia mieszkańców, narażając miasto, czyli de facto nas podatników, na straty finansowe, w tym utratę zewnętrznych dotacji. Działania stowarzyszenia nie odzwierciedlają głosu zdecydowanej większości mieszkańców, którzy w ostatnich wyborach samorządowych wybrali obecnie urzędującego burmistrza na drugą kadencję licząc na dokończenie inwestycji wg założeń zaproponowanych przez miasto (remont stawu) oraz realizację kolejnych (Al. Lipowa, remont dróg, etc.). W naszej ocenie miasto jest dobrze zarządzane, modernizowane, wygrywa ogólnopolskie rankingi, pozyskuje zewnętrzne fundusze na realizacje projektów. Chcemy, aby toczące się postępowania zakończyły się pozytywnie dla naszego miasteczka umożliwiając jak najszybsze dokończenie przedmiotowych inwestycji”.
BIULETYN 3-4 [91] sierpień 2020
Przebudowa stawu w procedurze odwoławczej
Przebudowa stawu na terenie Parku Miejskiego miała zakończyć się 30 czerwca 2019 roku. Ze względu na protesty i blokowanie inwestycji na ostatnim etapie realizacji, miasto nie może jej dokończyć, ani podać przybliżonego terminu zakończenia. Rośliny wodne do posadzenia w zbiorniku, które zostały kupione w ubiegłym roku, są przechowywane poza Podkową Leśną. Tak samo jak wszystkie inne materiały i urządzenia projektowanego układu hydrotechnicznego. Konsekwencją odwołań i skarg jest także wydana negatywna opinia dla miasta Narodowego Instytutu Dziedzictwa przygotowana dla Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Nie ma jeszcze ostatecznej decyzji Ministra, niemniej gotowi jesteśmy stanąć przed sądem, jeżeli będzie ona negatywna dla miasta. Wydana opinia NID opiera się na hipotezach i przypuszczeniach autora, które nie dość, że nie zostały poparte dowodami, ustalającymi w sposób bezsporny okoliczności faktyczne i zawierają rażące błędy merytoryczne, to jeszcze wydają się być bezkrytycznym cytowaniem argumentów artykułowanych przez stronę skarżącą, co stwarza wrażenie, iż jest ona dokumentem prywatnym i przez to stronniczym. Wszystkie zarzuty podniesione w piśmie, rozpatrywane łącznie, dyskwalifikują tę opinię jako fachowy, zupełny i wiarygodny materiał dowodowy w sprawie. Dywagacje autora, na temat uwarunkowań hydrologicznych, stanu zlewni wykraczają daleko poza zakres celu zleconej opinii i uprawnień jej autora, stąd zapewne w połączeniu z wejściem w obszary z innych dziedzin nauki tak daleko, są mylne i niezgodne z obecnie istniejącą wiedzą w tym zakresie, a także powodują formułowanie przez autora opinii nieuprawnionych i bezpodstawnych wniosków. Autor opinii uznał, że „okresowość płynącej strugą wody i znaczne czasem wahania poziomu wody w stawie są wartością historyczną, wpisaną w charakter Leśnego Parku Miejskiego”. W żadnym stopniu nie znajduje to jakiegokolwiek uzasadnienia ani w źródłach historycznych, ani też w założeniach, jakie przyświecały projektantom stawu zakładającym, iż będzie on służył społeczności podkowiańskiej jako miejsce spotkań, rekreacji czy sportu. Sięgając do genezy powstania parku, a także wczytując bądź wsłuchując się we wspomnienia podkowian, nie sposób nie dojść do wniosku, że najwyższą wartością parku, a zarazem jego podstawową funkcją, była funkcja społeczna, aktywizująca i integrująca lokalną społeczność. Tej opinii NID nie da się obronić przed żadnym sądem, choćby dlatego, że w decyzji w sprawie wpisania dobra kultury do rejestru zabytków z dnia 29 czerwca 1981 r., wydanej na podstawie art. 4 pkt 1 i art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury, wpisem objęto wyłącznie budynek Kasyna oraz zieleń w granicach posesji (która ówcześnie stanowiła ogrodzoną wokół budynku przy Kasynie działkę użytkowaną przez dzierżawcę). W przedmiotowej decyzji ani staw, ani też rów melioracyjny nie zostały wymienione, a zatem nie zostały uznane za dobro prawnie chronione w sposób indywidualny z uwagi na prezentowane cechy historyczne i zabytkowe. Wniosek Dendropolis o przekwalifikowanie rowu i przywrócenie, rzekomego dawnego statusu śródlądowych wód płynących oraz opinii NID są ze sobą spójne. Wywracają stan faktyczny, uwarunkowania historyczne i idee jakie przyświecały ojcom założycielom miasta do góry nogami. Są destrukcyjne i szkodliwe dla miasta i jego mieszkańców. Nasz staw jest tworem sztucznym, efektem zamierzonej i planowanej działalności człowieka. Powstał poprzez rozkopanie koryta rowu melioracyjnego Rs-11 potocznie zwanego rzeką Niwką. Rowu, który wg wszelkich dostępnych elementów zawsze przede wszystkim był urządzeniem melioracji szczegółowej. Staw zaprojektowano i wybudowano w roku najprawdopodobniej 1930 właśnie po to, aby była w nim woda, aby mogli z jego uroków korzystać mieszkańcy. Później był wielokrotnie przebudowywany, pozbawiony historycznych drewnianych elementów melioracyjnych. W projekcie zamiennym z maja 2019 projektant starał się odtworzyć możliwie wszystkie, oddając charakter i czar tego miejsca, które w latach 30 ubiegłego stulecia stanowiło atrakcję nie tylko dla mieszkańców Podkowy Leśnej.
Z archiwum
Dużym nadużyciem jest twierdzenie o występowaniu w pełni naturalnego cieku wody na tym terenie. Analiza dostępnych źródeł kartograficznych i gromadzonych przez lata przez różne instytucje nadzoru wodnego dokumentacji, w tym Wojewódzkie Zarządy Melioracji i Urządzeń Wodnych, wyklucza pełną naturalność „cieku”. Rów melioracyjny był od zawsze elementem melioracji wodnych zbierającym wody z istniejących urządzeń drenarskich. Najstarsze źródła dotyczące likwidacji we wczesnych latach 60. wodowskazu, odwołują się do renowacji istniejących urządzeń melioracyjnych wybudowanych jeszcze przed II Wojną Światową i wcześniej. Owszem, na całej długości biegu rowu występowały i występują do dzisiaj elementy, które można uznać za naturalne, ale żaden z nich nie występuje w Podkowie Leśnej. Większość historycznych materiałów kartograficznych powstała na zdjęciach topograficznych terenu wykonanych w 1893 roku. Później, bez względu na pochodzenie służb geodezyjnych (carskie rosyjskie, radzieckie, niemieckie czy w końcu polskie), materiały były uzupełniane o nowe obiekty, w tym staw w parku w Podkowie Leśnej, budynki, drogi czy usuwane były elementy, które nie przetrwały próby czasu (fot. 1, 2). Elementy betonowe powstały w latach powojennych. I tak budowle betonowe, wpustową i upustową, wykonano na przełomie lat 40. i 50. Były to urządzenia o kształcie prostokątów wykonane z betonu wylewanego na mokro ze zbrojeniem prętami metalowymi. Najprawdopodobniej z uwagi na słabą jakość użytych materiałów lub początkowy brak dostatecznej konstrukcji podbudowy budowli upustowej, w kolejnych latach wykonano jej przebudowę poprzez wstawienie 3 równoległych kręgów prefabrykowanych o średnicy 80 cm każdy (fot. 3). Dopiero pod koniec lat pięćdziesiątych, a być może nawet po roku 1962, wykonano betonowe nabrzeże pływackie. Stosunkowo później wybudowano betonowy taras ze schodami. Betonowe nabrzeże pływackie nigdy nie spełniło swojej roli. Była to ambicja mieszkańca Podkowy, ówczesnego działacza komunistycznego związku sportowego i idei budowy w parku basenu pływackiego (fot. 4). Na początku lat 90. ubiegłego stulecia wykonano także wyłożoną betonowymi płytami drogę wjazdową do czaszy stawu. Droga była przystosowana do ruchu samochodów ciężarowych, zapewne, aby ułatwić w przyszłości oczyszczanie dna stawu z rumowiska i namułów, które co roku zwiększały swoją objętość niosąc zanieczyszczenia z górnej części zlewni.
Park został zaprojektowany z założeniem wykorzystania płynącej rowem, prawie cały rok wody. Od roku 2006 Miasto Podkowa Leśna podejmuje próby mające na celu wykonanie prac rewaloryzacyjnych Parku. Próby podjęte w latach 2006, 2008, 2010, 2016 i 2019 kończyły się skargami i działaniami o charakterze destrukcyjnym, w konsekwencji powodującymi dalszą, ciągłą degradację i dewastację substancji zabytkowej parku.
Jakość wody w rowie – badania
W kwestii jakości wód ich stan nie ulega poprawie. Mazowiecki WIOŚ ze względu na elementy biologiczne klasyfikuje wody Rokitnicy do IV oraz V klasy. Elementy fizykochemiczne dla Rokitnicy wskazują na stan „poniżej stanu dobrego” (ze względu na przekroczone stężenia form azotu, fosforanów oraz BZT5). Ogólnie stan ekologiczny oceniany jest jako słaby oraz zły. W pojęciu wód powierzchniowych nie mieszczą się ścieki (art. 9 ust. 1 pkt 14), czyli wody wykorzystane, zużyte na cele bytowe lub gospodarcze, wskazane w ustawie ciekłe zanieczyszczenia oraz wody opadowe i roztopowe ujęte w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacyjne, pochodzące z powierzchni zanieczyszczonych o trwałej nawierzchni. Toksyczność metali ciężkich powoduje zmniejszenie liczby gatunków organizmów wodnych jak i liczby pozostałych bardziej odpornych np. ryb. Metale ciężkie nie podlegają procesom biodegradacji i dlatego może następować ich kumulacja w środowisku wodnym (np. zbiorniku retencyjnym) nawet jeśli odprowadzane są okresowo i w niewielkich stężeniach (fot. 5). Ostatnie badania wody płynącej rowem z 23 czerwca br. tylko potwierdzają fakt występowania zanieczyszczeń typu bytowego, z wysokim stężeniem zanieczyszczeń pochodzenia chemicznego i poziomem zawiesin dyskwalifikującym płynące wody jako te, które można wykorzystać czy retencjonować bez wcześniejszego oczyszczenia. A na oczyszczalnię dla tak sporadycznie i intensywnie płynących wód w Podkowie nie ma ani miejsca, ani środków.
Geneza parku
Od momentu powstania park tętnił życiem. Zimą mieszkańcy ślizgali się na zamarzniętej tafli, a w tle przygrywała im z gramofonu muzyka taneczna. Chętnie jeżdżono również na sankach i nartach. Latem ożywały korty tenisowe, grano w piłkę, a także oddawano się spacerom i urządzano pikniki. Na stawie pojawiały się kajaki, a na drewnianym podeście, zlokalizowanym przy zachodnim brzegu zbiornika, organizowano zabawy taneczne. Urządzenie najbliższego otoczenia stawu, przewidziane w ramach projektu przebudowy zbiornika, nadaje całemu przedsięwzięciu wymiar społeczny, który nie stoi w sprzeczności z wartościami objętymi ochroną konserwatorską i przyrodniczą. Wybudowanie drewnianego podestu (przykrywającego jednocześnie komory filtracyjne) oraz widowni z siedziskami, a także wyznaczenie ścieżki o nawierzchni mineralnej są działaniami mającymi służyć odtworzeniu historycznego potencjału miejsca. Park Miejski i staw, stanowiący jego centralny punkt, mają przede wszystkim służyć wspólnocie lokalnej i tak, jak to było w minionej epoce, koncentrować lokalne życie kulturalne i rekreacyjne, przy jednoczesnym poszanowaniu wartości chronionych. Nie można też pominąć historycznych źródeł rozwoju gospodarczego, jakie przyświecały założycielom miasta, projektantom i do których nawiązują wszyscy autorzy opracowań powstałych od 2006 r. I tak nasz park, z wpisanym do rejestru pałacykiem wraz z jego najbliższym otoczeniem, w całości stanowi spuściznę minionych lat. Założenie, swoją kompletnością miało wpływać na funkcje miastotwórcze i wzmacniać budowanie więzi lokalnej społeczności. To jest główna istota kulturowa założeń projektowych parku z 1927 r., założeń realizowanych jeszcze przed wojną – alejki, staw, tor saneczkowy, korty tenisowe, wypożyczalnia kajaków latem, łyżew zimą, podestów nad stawem do tańca i aktywizacji życia towarzyskiego, powstałych już po wojnie, boisk do siatkówki czy nabrzeża pływackiego. Park miał być uzupełnieniem i rozszerzeniem funkcji jaką przewidziano dla budynku pałacyku – miejscem spotkań sportowych i towarzyskich, spacerów, rekreacji i obcowania z otaczającą przyrodą, korzystania z uroków parku, przyrody, w tym wodą w stawie. O powyższym także świadczą historyczne zdjęcia stawu z szerokimi, drewnianymi trapami wspartymi na koronach rowu, a ograniczonymi barierkami czy schodami drewnianymi wzdłuż skarpy do lustra wody. Świadczą o tym licznie zgromadzone materiały, w tym wspomnienia podkowian. Istotą „zabytkowości” parku jest „kategoria interesu społecznego, która należy do tzw. klauzul generalnych. Oznacza to, że pojęcie to ma charakter niedookreślony oraz oceniający, zakładający wartościowanie. Odnosząc się do językowego rozumienia „interesu społecznego” określić można jako interes dotyczący ogółu społeczeństwa lub jego części, co oznacza, że to wartościowanie będzie miało różny rezultat w zależności czy będziemy dokonywać wykładni z punktu widzenia interesu ogólnospołecznego czy też interesu społecznego na poziomie lokalnym. I to jest celem generalnym projektu zamiennego, restauracja i odbudowanie wartości społecznych parku, podobnie jak w poprzednich opracowaniach, to właśnie tej wartości kulturowej podporządkowane były prace projektowe. Stowarzyszenie Dendropolis nie rozumie interesu społecznego, nie rozumie czym jest wartość historyczna i krajobrazowa parku. Ubolewam, że nie powiodły się wielokrotnie podejmowane przez lokalne autorytety próby mediacji, próby dialogu z prezesem Dendropolis Małgorzatą Stępką. Ze szkodą dla wszystkich mieszkańców.
BIULETYN 5-6 [89] grudzień 2019
Stanowisko Rady Miasta w sprawie przebudowy stawu w Parku Miejskim
We wrześniu br. do skrzynek mieszkańców miasta trafiła ulotka Stowarzyszenia Dziedzictwa Kulturowego i Krajobrazowego Dendropolis dotycząca przebudowy stawu w Parku Miejskim o rzekomych nieprawidłowościach. Do działań Stowarzyszenia Dendropolis odniosła się Rada Miasta Podkowa Leśna – na XI sesji Rady Miasta w dniu 24 października br. podjęto stanowisko w sprawie przebudowy stawu w Parku Miejskim (uchwała Nr 96/XI/2019).
Przewodniczący Rady Miasta Michał Gołąb na sesji poinformował, że stanowisko zostało wcześniej wypracowane przez radnych. Poruszył przy tym kwestie zagrożeń, które może nieść ze sobą wzrastająca ilość hejtu, manipulacji i pomówień pojawiająca się m.in. w przestrzeni internetowej. Stanowisko przeszło stosunkiem głosów: 13 za, 1 przeciw, 1 wstrzymujący.
STANOWISKO RADY MIASTA PODKOWA LEŚNA
z dnia 24 października 2019 r.
w sprawie przebudowy stawu w Parku Miejskim w Podkowie Leśnej
/załącznik do uchwały nr 96/XI/2019/
W związku z rozpowszechnianą przez Stowarzyszenie Dziedzictwa Kulturowego i Krajobrazowego Dendropolis informacją o rzekomych nieprawidłowościach przy realizacji projektu rewitalizacji stawu i Parku Miejskiego Rada Miasta Podkowa Leśna wyraża niniejsze stanowisko:
Co dalej z rewitalizacją PARKU MIEJSKIEGO?
W ostatnim Biuletynie bardzo skrupulatnie została przedstawiona historia protestów rewitalizacji Parku Miejskiego, począwszy od roku 2005. Zakończyliśmy uzyskaniem pozytywnej Decyzji Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków na prowadzenie robót budowlanych polegających na przebudowie zbiornika wodnego w Parku Miejskim według zamiennego projektu budowlanego. Budowa powinna była zakończyć się w czerwcu 2019 roku.
Przypomnijmy fragment Decyzji „Park został założony wokół budynku Kasyna, w I poł. XXw. Planowane działania wpłyną pozytywnie na przestrzeń i użytkowanie parku wzbogacając, a także przywracając właściwy i charakterystyczny dla tego okresu bogaty kostium roślinności podkreślający krajobrazowy charakter założenia oraz jego kompozycję o dodatkowe elementy roślinności oraz małej architektury zachowując jednocześnie jego dotychczasowy charakter bez naruszania utrwalonej historycznej kompozycji przestrzennej.” Decyzja Konserwatora akceptuje wszystkie zaproponowane przez projektanta rozwiązania zamienne w stosunku do tych, które były uzgodnione w 2010 r.
Dlaczego nie możemy dokończyć budowy stawu?
Dlatego, że nie możemy uzgodnić projektu zamiennego w stosunku do projektu budowlanego z 2010 roku, aktualizowanego w 2016 roku (aktualizowanego – oznacza przybicie pieczątek pod starym projektem na nowych aktualnych mapach). Przypomnę, że założenia do tego projektu zostały wypracowane w 2006 roku, czyli 14 lat temu. Każdy racjonalnie myślący człowiek jest w stanie przyjąć do wiadomości, że w ciągu ostatnich 14 lat zmieniły się warunki środowiskowe, klimat i technologie, a także Prawo Wodne, dlatego dokumentacja projektowa wymagała zmian i dostosowania jej do warunków współczesnych. Stowarzyszenie Dziedzictwa Kulturowego i Krajobrazowego „Dendropolis” z siedzibą w Podkowie Leśnej przy ul. Myśliwskiej 1 (KRS 0000783201) i osoby sympatyzujące z przyjętą retoryką tej organizacji są innego zdania. Obecnie domagają się realizacji projektu z 2010 roku, nie dopuszczając do żadnych zmian - tym bardziej jest to zadziwiające, że wiceprezesem stowarzyszenia Dendropolis jest prezes podkowiańskiego LOP, która ówcześnie oprotestowywała ten projekt przez dwie kadencje poprzednich burmistrzów, łącznie ze skierowaniem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na pozwolenie na budowę, właśnie tego projektu (sic!) W 2012 roku sąd oddalił skargę LOP.
Protesty tylko dla faktu protestowania i blokowania budowy? 17.09.19 r. Dendropolis odwołało się od Decyzji Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia 16.08.2019 r. do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Następnie 7.10.19 r. ponownie napisali do Ministra uzupełniając swoje wcześniejsze odwołanie. W tym saW ostatnim Biuletynie bardzo skrupulatnie została przedstawiona historia protestów rewitalizacji Parku Miejskiego, począwszy od roku 2005. Zakończyliśmy uzyskaniem pozytywnej Decyzji Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków na prowadzenie robót budowlanych polegających na przebudowie zbiornika wodnego w Parku Miejskim według zamiennego projektu budowlanego. Budowa powinna była zakończyć się w czerwcu 2019 roku. Wieści z urzędu 10 mym dniu (7.10.2019 r.) Dendropolis składa do MKZW wniosek w sprawie uchylenia Decyzji Konserwatora na prowadzenie robót budowlanych z 16.08.2018 r., od której wcześniej się odwołał. W dniu 29.11.19 r. Minister przesłał akta sprawy do Narodowego Instytutu Dziedzictwa w celu zasięgnięcia opinii, wyznaczając na to 3-miesięczny termin. Poczekamy na ostateczną Decyzję Ministra co najmniej kilka miesięcy.
W międzyczasie Urząd Miasta dowiaduje się o kolejnych wielokrotnych skargach/pismach/wnioskach/żądaniach, które trafiły m.in do: CBA, Prokuratury, Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie, premiera Morawieckiego, senatora Radziwiłła (zanim został wojewodą), Ministra Środowiska, Wojewody Mazowieckiego, Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska, Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego, Marszałka Województwa Mazowieckiego, Ministra Infrastruktury, Regionalnej Izby Obrachunkowej, Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Skargom towarzyszą liczne wycieczki do tych instytucji. O wszystkich skargach nie wiem, dowiaduję się o nich zazwyczaj wtedy, kiedy jestem wzywany do wyjaśnień. Na początku września trafia także do Państwa skrzynek pocztowych ulotka Dendropolis o rzekomych nieprawidłowościach przy budowie stawu.
Wszystkie instytucje mają obowiązek wszcząć postępowanie wyjaśniające. I tak – w Urzędzie Miasta prowadzona jest kontrola CBA, także kontrola Urzędu Ochrony Danych Osobowych (też w wyniku skargi). Zostały przeprowadzone także kilkukrotne kontrole MWKZ i PINB. Wody Polskie zdecydowały, że do momentu wyjaśnienia wstrzymują wykonanie wydanych wcześniej uprawomocnionych Decyzji wodno-prawnych. Przy okazji, w wyniku skarg swoje pytania do Wód Polskich kierują CBA i Prokuratura. RIO kieruje sprawę do mnie, a także Rady Miasta, w pozostałych instytucjach sprawy są w toku. Prowadzone są także kontrole planowe, wynikające z przepisów. Każdy przeciętny obywatel ma świadomość, że tak intensywne kontrole paraliżują w znacznym stopniu normalną pracę urzędu, szczególnie tak małego. Nie mamy czasu na załatwianie bieżących spraw mieszkańców, są zatrudniani dodatkowi pracownicy, nie wspomnę o wykonywaniu obowiązków w atmosferze nieustającego stresu. Ponieważ wszystkie działania wokół rewitalizacji parku są podejmowane przez Urząd Miasta zgodnie z obowiązującym prawem i zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego na każdym etapie realizowanej inwestycji, a także w zgodzie z intencją większości mieszkańców co do ostatecznego efektu (woda w stawie cały rok), na poziomie instytucjonalnym, a także społecznym zastanawiamy się co zrobić, by zapobiec skutecznemu zablokowaniu budowy na kilka lat. Spotykamy się z ekspertami od ochrony środowiska, projektantami, wykonawcami, urzędnikami odpowiedzialnymi za proces uzgodnień, prawnikami, radnymi, przedstawicielami wszystkich aktywnych organizacji pozarządowych na terenie Podkowy i w końcu z mieszkańcami, którzy chcą się włączyć, by „pomóc sprawie”. Do PINB kieruję pismo z prośbą o możliwość zmiany kwalifikacji wpisów i rozpoczęcie procedowania przed organem nadzoru, daje mi taką możliwość zmiana przepisów Prawa Budowlanego w 2016 roku. PINB przeprowadza kontrolę, a także wszczyna postępowanie administracyjne z urzędu na wniosek miasta w sprawie zgodności realizacji zamierzenia inwestycyjnego z warunkami pozwolenia na budowę. PINB tego samego dnia wydaje Postanowienie o wstrzymaniu budowy z art. 50 ust 1 pkt 4 w związku z wydaną Decyzją nakładającą na inwestora obowiązek sporządzenia i dostarczenia do PINB projektu budowlanego zamiennego zgodnie z art. 51 ust 1 pkt 3. W tym przypadku postępowanie prowadzone jest z mocy ustawy przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego. Dendropolis kieruje wniosek do PINB w sprawie rzekomej samowoli, PINB po rozpatrzeniu wniosku Stowarzyszenia odmawia wszczęcia postępowania administracyjnego w przedmiocie rzekomej samowoli budowlanej. Także odmawia Dendropolis udziału w postępowaniu administracyjnym na zasadzie strony, na co Dendropolis odwołuje się do WINB, gdzie uzyskuje uchylenie Decyzji PINB przez instancję wyższą. Od tego momentu Dendropolis jest na prawach strony także w postępowaniu przed PINB. Oznacza, to, że każdą wydaną Decyzję, Dendropolis może zaskarżać, wykorzystując wszystkie instancje (także sąd).
Niestety, mam świadomość, że ta grupa kilku osób (przedstawiciele Dendropolis i ich niezrzeszeni sympatycy) jest na tyle zdeterminowana by dowieść swoich racji (np. że woda Wieści z urzędu 11 płynie pod górę wbrew prawom fizyki), że wykorzysta każdą możliwą drogę, by tę budowę opóźnić – bo to, że ona w końcu kiedyś dojdzie do skutku zgodnie z projektem zamiennym, nikt nie ma wątpliwości. Tyle, że ogromnym kosztem nas wszystkich, mieszkańców Podkowy Leśnej.
Miasto Podkowa Leśna wytacza sprawę sądową Stowarzyszeniu Dendropolis
Ponieważ proceder rozpowszechniania nieprawdziwych informacji dotyczący tej inwestycji trwa od dłuższego czasu nie tylko w przestrzeni wirtualnej, ale także w instytucjach publicznych, co ma wpływ na wizerunek miasta i jego władz, a także na procesy inwestycyjne, uznałem, że jedyną słuszną drogą odpowiedzi na treści zawarte w ulotce, a także przekaz społeczny utrwalany przez Dendropolis jest skorzystanie z drogi prawnej. Stowarzyszenie Dziedzictwa Kulturowego i Krajobrazowego „Dendropolis” zostało wezwane do zaprzestania naruszania dobrego imienia Miasta Podkowa Leśna i organów Miasta polegającego na rozpowszechnianiu nieprawdziwych informacji dotyczących Miasta Podkowa Leśna i jej organów, m.in. o niegospodarności władz samorządowych, prowadzenie prac dotyczących przebudowy stawu niezgodnie z przepisami prawa budowlanego i Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, przyjęcia do realizacji projektu zamiennego przebudowy stawu w Leśnym Parku Miejskim bezpowrotnie degradującego walory krajobrazu kulturalnego i naturalnego, w tym powodującego wysychanie drzew, braku wykorzystania zjawiska retencji. Z uwagi na fakt, że Stowarzyszenie Dendropolis nie odpowiedziało na wezwanie oraz podtrzymało swoją dotychczasową opinię, to Miasto Podkowa Leśna skierowało sprawę do sądu. Nie mam żadnych wątpliwości, że podejmowane działania przez Stowarzyszenie Dziedzictwa Kulturowego i Krajobrazowego „Dendropolis” są ze szkodą dla miasta, dla jego wizerunku i finansów. Przypomnę, że termin zakończenia budowy był przewidziany na koniec czerwca 2019 roku. Obecnie teren inwestycji przypomina pobojowisko, jest dewastowane ogrodzenie, pomimo ogrodzenia jest niszczona mata EPDM w stawie, zostało złożone kruszywo, które wykonawca kupił w maju tego roku, kilkanaście tysięcy roślin kupionych wiosną tego roku do obsadzenia stawu będzie musiało przezimować kilkadziesiąt kilometrów od Podkowy. Postępowanie przetargowe w roku 2018 zostało ogłoszone w formie „projektuj i buduj”. Od momentu rozstrzygnięcia przetargu oba te zadania (projekt wraz z uzgodnieniami i budowa) są w gestii wykonawcy. Ponieważ przyczyna nieukończenia budowy nie leży po stronie wykonawcy, to miasto będzie przedłużało termin dokończenia o opóźnienia związane ze skargami. Chyba, że wykonawca zrezygnuje z prowadzenia budowy i np. pójdzie do sądu….
Co przewiduje dokumentacja zamienna w stosunku do projektu z 2010 roku?
Ma przede wszystkim na celu nadanie funkcji stałego zbiornika wodnego zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, co pozwoli na jego funkcjonowanie w ciągu całego roku.
Projekt zamienny został wykonany na podstawie koncepcji i jest pod opieką merytoryczną międzynarodowego eksperta mgr. inż. architekta krajobrazu i dyplomowanego ekologa Marcina Gąsiorowskiego. Dlaczego zdecydowaliśmy się na zmiany w projekcie z 2010 roku? Po pierwsze – nie uzyskalibyśmy pożądanego efektu „cały rok woda w stawie”, po drugie – realizacja projektu z 2010 roku byłaby bardzo droga, blisko dwukrotnie bardziej kosztowna niż prace, które do tej pory zostały wykonane wraz z tymi niezbędnymi do zakończenia inwestycji i w końcu po trzecie – realizacja byłaby szkodliwa dla środowiska z uwagi na niepotrzebną ingerencję, a także same zakazy wynikające wprost z Prawa Wodnego. Niekorzystna dla środowiska chociażby ze względu na przewidzianą tam konstrukcję budowli z betonu zbrojonego wylewanego na mokro, budowli upustowych o łącznej wadze ponad 220 ton czy konieczności ułożenia na prawie całej powierzchni dna stawu płyt betonowych typu eko i wykonanie betonowo kamiennej drogi, niezbędnej do późniejszej eksploatacji stawu, a pozwalającej wjechać do środka ciężkimi maszynami budowlanymi. Stały brak wody w stawie lub okresowo pojawiającej się przypominałaby raczej cuchnące bajoro niż staw. Wody płynące rowem Rs 11 są zanieczyszczone częściowo ściekami sanitarnymi i przede wszystkim ściekami opadowymi pochodzącymi z odwodnienia dróg – zawierają m.in. metale ciężkie. Wody takie nie nadają się do retencjonowania, zabrania tego też wyraźnie Prawo Wodne. Dlatego zaproponowane obecnie przez projektantów rozwiązanie zakłada retencjonowanie i późniejszą infiltrację tylko i wyłącznie wód deszczowych.
Projekt z 2010 roku także przewidywał wbicie na długości prawie całego obwodu krawędzi stawu ścianki szczelnej z PVC na głębokość 5 metrów. Żeby to Państwu zobrazować, to proszę wyobrazić sobie, że ta ściana okalająca staw postawiona w pionie byłaby wyższa od hotelu Novotel (dawny Forum), a niewiele niższa od hotelu Marriott w Warszawie. Dodatkowo projekt przewidywał zabicie grodzic stalowych na głębokość 2 m i długości 128 m, czyli wydając ogromne pieniądze nie osiągnęliśmy efektu o jaki chodzi i jakiego chce zdecydowana większość mieszkańców miasta i byłoby to z ogromną szkodą dla środowiska. W stawie nie byłoby możliwości utrzymania roślinności ani zadowalającego stanu czystości wody, pomijając bardzo drogie i ciężkie w obsłudze kraty i szandory o wadze prawie 250 kg każda. Patrząc z tej perspektywy trudno sobie wyobrazić, żeby pracownicy gospodarczy naszego Urzędu Miasta mogli samodzielnie obsługiwać tego typu urządzenia. Tamten projekt z 2010 roku przewidywał także codzienne uzupełnianie ubytków wody w stawie w ilości 16 m³ poprzez dowóz beczkowozami, czyli każdego dnia do naszego parku musiałoby wjechać 4 beczkowozy traktorowe ze zbiornikami o pojemności 4,5 m³ i dokonać zrzutu wody do stawu. Nie dość, że byłoby to bardzo kosztowne (miasto nie posiada tego rodzaju pojazdów) rozwiązanie, to także szkodliwe i destrukcyjne dla parku z uwagi na rozjeżdżanie drogi i hałas.
Co osiągniemy dopuszczając zmiany projektowe?
Projekt zamienny eliminuje wszystkie wady niekorzystnie wpływające na środowisko, zapewnia czystą wodę w stawie przez cały rok, a także retencję i infiltrację wód deszczowych – dużo czystszych niż te płynące od czasu do czasu rowem. W skrócie zmiany polegają na:
W sumie w 2010 r. zaprojektowano wbicie 251 metrów bieżących ścianek odcinających drzewa i ich system korzeniowy od wody.
Ponadto zmiany w projekcie zamiennym obejmują uzupełnienie o:
Proponowane zmiany nawiązują do pierwotnego kształtu stawu, elementów urządzeń wodnych i historycznego charakteru parku, dlatego zachowano powierzchnię zbiornika możliwie bliską pierwotnej i przywrócono historyczny poziom terenu. Na potrzeby projektu zamiennego przeanalizowaliśmy dane ze stacji meteorologicznych dotyczące opadów deszczu: rocznych, średniomiesięcznych, dobowych, maksymalnych, minimalnych i średnich z ostatnich 68 lat. Rozkład prawdopodobieństwa deszczu oraz historyczne dane jednoznacznie pokazują, że przy dzisiejszej antropogenicznej zmianie charakteru zlewni woda będzie płynęła rowem od 11 do 20 dni w roku (i są to dni pewne), gros z tych dni przypada w okresie bezwegetacyjnym roślin. Biorąc wszystkie te uwarunkowania koniecznym było opracowanie projektu zamiennego.
Ostatnie 15 lat destrukcyjnych działań LOP, Stowarzyszenia Dendropolis oraz „ekoaktywistów” to lata zmarnowanych szans na zrewitalizowanie Parku Miejskiego w Podkowie Leśnej. Ile lat musi jeszcze upłynąć, by nasza społeczność doczekała się przywrócenia funkcji i dawnego blasku zielonego serca Podkowy?
BIULETYN 3-4 [88] sierpień 2019
PARK MIEJSKI – historia założeń, realizacji oraz skarg z tym związanych
Wielu z Państwa zapewne zastanawia się, dlaczego inwestycja w Parku Miejskim nie posuwa się w tempie, w jakim wszyscy byśmy sobie tego życzyli. Dlaczego mimo zapowiadanego zakończenia prac na 30 czerwca br. wykonawca nie zakończył budowy?
Myślę, że przybliżenie tematu związanego z rewitalizacją Parku Miejskiego – przebudową stawu – założeniami i realizacją oraz historią działań miasta i blokowania inwestycji jest konieczne. Od 14 lat władze miasta podejmują starania zrewitalizowania terenu miejskiego, jakim jest park, wiedząc, że mieszkańcy Podkowy tego oczekują, a sam teren ulega postępującej dewastacji. Historia powstawania dokumentów, związanych z tym skarg i protestów, kończących się także w sądzie jest przedstawiona w sposób chronologiczny mniej więcej od początku. W artykule zostały wymienione wszystkie (o których mi wiadomo) dokumenty, które na przestrzeni lat ewoluowały zgodnie z oczekiwaniami społecznymi znacznej większości mieszkańców i w części pod naciskiem protestujących. Szukano kompromisu, który w mojej opinii nigdy nie został wypracowany, bo grupa osób protestujących nie zaniechała protestów. Tak jest do dzisiaj. Myślę, że ważne jest, aby zaznaczyć, że jedyny wniosek o udostępnienie informacji publicznej dotyczący parku/stawu złożony do urzędu miasta na przestrzeni ostatnich pięciu lat miał miejsce w październiku 2015 r. Odpowiedź została udzielona. Zarzuty formułowane w zawiadomieniach/skargach są kompletnie pozbawione merytoryki, a brak chęci zaznajomienia się z bardzo bogatym materiałem opracowań i pozyskaniem informacji publicznej pokazuje prawdziwe intencje skarżących. Szczególny charakter mają zawiadomienia składane do CBA, CBŚP, Prokuratury, US itp. Podobnie do roku poprzedniego, pracownicy urzędu miasta otrzymują telefony i sms od „troskliwych” mieszkańców mające charakter zastraszania – o rzekomych przekrętach przy realizacji inwestycji, toczących się postępowaniach w prokuraturze itp. („mają uważać”). Inwestycja rewitalizacji stawu zgodnie z planem miała się zakończyć do 30 czerwca. Brakuje dokończenia II etapu inwestycji w formule „projektuj i buduj” zgodnie z rozstrzygniętym przetargiem w sierpniu 2018 roku. Proces budowy i uzyskanie pozwolenia zamiennego był przygotowany w oparciu o prezentowaną koncepcję i wizualizację na spotkaniu z mieszkańcami 26 września 2017 r. Koncepcja przebudowy stawu na terenie parku została przygotowana na podstawie dokumentacji i zgód będących (aktualne pozwolenie konserwatora, pozwolenie wodnoprawne oraz pozwolenie na prowadzenie prac budowlanych) w posiadaniu miasta przez mgr. inż. arch. kraj. Marcina Gąsiorowskiego, ekologa, eksperta w zakresie projektowania środowiskowego. Mieszkańcy także jednoznacznie określili, że chcą rozwiązania gwarantującego wodę w zbiorniku przez cały rok. Wszystkie zmiany w stosunku do projektu z 2016 roku zostały omówione w artykule i wynikały z dostosowania założeń do obecnych technologii, postępujących zmian klimatycznych i oczekiwania mieszkańców, że woda w stawie ma być cały rok. Zakres prac dotyczących urządzeń melioracyjnych i wodnych został uzgodniony z Państwowym Gospodarstwem Wodnym Wody Polskie – zmiana dotyczy parametrów fizycznych stawu (rzędnej lustra wody i objętości stawu), nie zmieniono warunków wodnych i gruntowych w stosunku do projektów wcześniejszych. Wszystkie prace posiadają aktualne pozwolenia wodno-prawne. Kolejnym krokiem powinno być uzyskanie zgody MWKZ oraz zamiennego pozwolenia na budowę, przy czym należy pamiętać, że każda z instytucji opiniuje projekt w zakresie swoich kompetencji. Złożony projekt (w marcu br.) u konserwatora został z nim wypracowany i uzgodniony. W wyniku protestów i związanej z tym drogi administracyjnej wydanie stosownych dokumentów się wydłuża, tym bardziej, że stroną w postępowaniu z mocy prawa zostało niedawno założone stowarzyszenie „Dendropolis”. Prezesem stowarzyszenia według KRSS jest Pani Małgorzata Stępka https:// rejestr.io/krs/783201/stowarzyszenie-dziedzictwa-kulturowego-i-krajobrazowego-dendropolis. Dotychczasowe skargi wpływające od osób fizycznych nie przyniosły oczekiwanego przez nich efektu – kontrole MWKZ a także PINB nie wykazały nieprawidłowości w prowadzonej budowie, więc część z tych osób postanowiła wzmocnić swoją pozycję zakładając stowarzyszenie. Pozostałe z całą swoją mocą działają w pojedynkę. Należy zaznaczyć, że nie wszystkie kontrole kończą się protokołem bądź decyzją, szczególnie jeśli nie wykazano nieprawidłowości i są kolejną kontrolą w tej samej sprawie. Przykładem może być czterokrotna kontrola MWKZ w ciągu ostatnich trzech miesięcy, gdzie pierwsza, pełna wraz z przejrzeniem całej dokumentacji i wizytami na budowie została przyjęta przez obie strony i spisano z niej protokół (bez uwag), a kolejne trzy zakończyły się wewnętrzną notatką pracowników MWKZ z wizji lokalnej stawu (na potrzeby odpowiedzi skarżącym). 16 sierpnia br. Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków wydał Decyzję korzystną dla miasta. W sposób zdecydowanie jednoznaczny odniósł się do mitów i bezpodstawnych zarzutów stawianych przez stowarzyszenie i osoby z nim sympatyzujące. Decyzja jest nieprawomocna, co oznacza, że w ciągu miesiąca możemy się spodziewać odwołania przez „Dendropolis” do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. O determinacji w zablokowaniu prowadzenia budowy może świadczyć fakt, że stowarzyszenie równolegle wystąpiło z wnioskiem o dopuszczenie go jako strony do Wód Polskich oraz Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego. Miasto czekają kolejne kontrole związane z już napisanymi skargami, jak choćby te kolejne zapowiedziane przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego (PINB) w Grodzisku czy Wody Polskie, w związku z wydanymi już pozwoleniami wodnoprawnym. Skarżący/protestujący w swojej działalności wykraczają daleko poza ogólnie przyjęte normy społeczne, dopuszczając się także insynuacji. Mieszkańcy, którzy choć trochę orientują się w historii blokowania rewitalizacji parku, mogą zauważyć, że scenariusz powtarza się – blokujący doprowadzają celowo do opóźnień, wikłają miasto w niekończące się kontrole i wyjaśnienia, co w rezultacie może doprowadzić do spraw sądowych i utopienia miasta w kosztach. Wniesienie odwołania przez stowarzyszenie wstrzymuje wykonanie Decyzji MWKZ, co oznacza, że prace budowlane w wyniku postępowania administracyjnego II etapu nie będą mogły być prowadzone. Podkreślam z całą stanowczością, że nie jest to tożsame ze wstrzymaniem prac, wynikających ze źle prowadzonej budowy. Dotychczas żadna z kontrolujących instytucji nie wstrzymała budowy, bo jest ona prowadzona zgodnie z prawem. Okres zakończenia będzie musiał zostać wydłużony o tyle, na ile będzie musiało być prowadzone postępowanie administracyjne (łącznie z ewentualnym sądowym), które obecnie jest uzależnione od inwencji zawiązanego niedawno stowarzyszenia.
Po otrzymaniu ostatecznych dokumentów, prace będą polegały między innymi na:
Koszty
Razem wszystkie prace związane z rewitalizacją stawu w Parku Miejskim zostały zamknięte kwotą 1.717.705,61 zł, z czego do dnia dzisiejszego wypłacono ok. 1.092.250,61 zł.
Dla porównania (źródło: UM Grodzisk Mazowiecki)
W następnym III etapie będę poszukiwał pieniędzy w budżecie na wykonanie wg. opracowanego projektu:
Będę szukał rozwiązania i dołożę wszelkich starań, aby budowa zakończyła się jak najszybciej, jednak nie jestem w stanie oszacować terminu zakończenia się budowy, z uwagi na egoizm i krótkowzroczność skarżących. Także tego, czy z pracami zdążymy przed zimą i w którym roku. Poniżej przedstawiam harmonogram prac, skarg, decyzji i działań miasta związanych z parkiem i późniejszą próbą jego rewitalizacji począwszy od roku 2005.
ROK 2005
ROK 2006
ROK 2007
ROK 2008
ROK 2009
ROK 2010
Uwaga: podane kwoty dotyczą tylko przebudowy stawu.
ROK 2011
ROK 2012
ROK 2015
WAŻNE! Jest to jedyne pytanie na przestrzeni ostatnich 5 lat jakie zostało skierowane bezpośrednio do urzędu przez późniejszych skarżących.
ROK 2016
ROK 2017
ROK 2018
Ogłaszane przetargi w 2018 roku zakładały formułę „projektuj i buduj”. Formuła „buduj” została zrealizowana w pełni w I etapie ogłoszonego przetargu do 31.05.2019 r.
II etap „projektuj i buduj” obejmuje opracowanie docelowego rozwiązania stawu jak i zagospodarowania terenu wokół. Przetarg zakładał jedynie wykonanie stawu wraz z całą technologią: filtracyjnym złożem błotno-kamiennym, zamkniętym obiegiem wody, technologie melioracyjną i wszystkimi urządzeniami hydrotechnicznymi, roślinnością i sceną/podestem zakrywającym komory z pompami. To nowe rozwiązania projektowane na podstawie wcześniej prezentowanej koncepcji.
Zakładane zmiany w stosunku do projektu z 2010 r. i jego aktualizacji z 2016 roku:
Dopiero trzecie ogłoszenie przetargu nieograniczonego – ZP 271.11.2018 „Rewitalizacja Leśnego Parku Miejskiego poprzez wykonanie ukształtowania, umocnienia i uszczelnienia czaszy stawu na rowie Rs-11 według istniejącego projektu w terminie do dnia 17.12.2018 r. oraz opracowanie dokumentacji projektowej przebudowy istniejącego zbiornika wodnego w Podkowie Leśnej wraz z realizacją przebudowy według uzgodnionego projektu w terminie do dnia 28.06.2019 r.” – przynosi rozwiązanie. Przetarg nieograniczony – wartość szacunkowa zamówienia: netto 850 813,01 zł / 197 326,58 euro. Wykonawca: MKL-BUD Sp. z o.o. (dawnej MKL- -BUD Michał Lulis), ul. Joliot-Curie 19/35, 02-646 Warszawa. Umowa numer IK. 272.274.90006.2018 z dnia 11.09.2018 r. – wartość umowy netto 848 425,00 zł / brutto 1 043 562,75 zł. Termin umowy 30.06.2019 r.
Razem wszystkie prace związane z rewitalizacją stawu w Parku Miejskim zostały zamknięte kwotą 1.717.705,61 zł, z czego do dnia dzisiejszego wypłacono ok. 1.092.250,61 zł.
1. Kontrola Regionalnej Izby Rozrachunkowej dokumentów finansowych (kontrola standardowa z mocy prawa). Bez uwag.
2. 3,19 i 25 września 2018 r. do CBA wpływają kolejno 3 skargi na działania burmistrza dotyczące m.in. finansowania budowy stawu, które zostają przekazane do Regionalnej Izby Rozrachunkowej (RIO). RIO zgodnie z kompetencjami, skargi przekazuje Radzie Miasta Podkowa Leśna
3. Powyższe skargi Rada Miasta uznaje za bezzasadne – Uchwała 24.01.2019 przygotowana na podstawie wniosku Komisji Rewizyjnej z 2018 r.
4. Skarżący o rzekomych nieprawidłowościach powiadamiają media, w tym TVP. Dziennikarze TVP wielokrotnie nachodzą urząd miasta, wymuszając na pracownikach nagrywanie wypowiedzi.
5. 8 października część radnych RM VII kadencji składa zawiadomienie dotyczące budowy stawu do PINB.
6. W grudniu WFOŚiGW zawiadamia Urząd Miasta o planowanej kompleksowej kontroli spowodowanej skargami na rzekome nieprawidłowości przy wydatkowaniu pieniędzy z pozyskanych w latach 2015-2017 dotacji na pielęgnację drzew w parku i konserwacje rowów melioracyjnych.
7. Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków przeprowadza w ciągu roku dwie kontrole inwestycji w parku, kontrole są przeprowadzone wskutek skarg pisanych do m.in Ministra Kultury na Konserwatora za rzekome nierzetelnie przeprowadzane kontrole i brak kar dla Miasta Podkowa Leśna – bez uwag.
8. 8 października część radnych RM (w skład tej grupy wchodzą także osoby od dłuższego czasu zaangażowane w pisanie skarg) składa zawiadomienie do PINB.
9. W grudniu WFOŚiGW zawiadamia Urząd Miasta o planowanej kompleksowej kontroli spowodowanej skargami na rzekome nieprawidłowości przy wydatkowaniu pieniędzy z dotacji.
ROK 2019
1. Kontrola przebudowy stawu przeprowadzona przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego – Decyzja umarzająca postępowanie. „Z ustaleń oględzinowych jednoznacznie wynika, że roboty realizowane są zgodnie z wytycznymi zatwierdzonego projektu budowlanego, w tym zawartego w nim opisie technicznym”.
2. Skarżący zwracają się do Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z prośbą o kontrole działania PINB w Grodzisku Mazowieckim.
3. Urząd Skarbowy wzywa burmistrza do złożenia wyjaśnień ws. oświadczenia majątkowego za 2017 r. Kontrola jest na skutek skargi/donosu o rzekomym przyjmowaniu pieniędzy a dotyczy to przetargu i prac w parku.
4. 28.03.2019 r. wykonawca składa wniosek do MKZW w Warszawie o wydanie zgody na przeprowadzenie prac konserwatorskich przy przebudowie stawu dotyczących m.in. podestu, alejek, małej architektury.
5. WFOŚiGW przeprowadza w mieście kompleksową kontrolę dotacji. Skarżący piszą „zarzuty są na „DRASTYCZNY WZROST WNIOSKÓW O DOFINANSOWANIA, co spowodowało aż sześciokrotny wzrost kwoty (z 300 tys. do prawie dwóch milionów), na utrzymanie zabytkowej zieleni w latach 2015- 18 i związane z tym wydatki”.
6. Wykonawca uzyskuje decyzję – pozwolenie wodnoprawne na wykonanie prac przy rewitalizacji stawu – zmiana parametrów fizycznych stawu (dotyczyło tylko rzędnej lustra wody i objętości stawu), nie zmieniono warunków wodnych i gruntowych.
7. 15.04.2019 ma miejsce kompleksowa kontrola prowadzonej inwestycji stawu przez Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków – bez uwag. Kontrola jest przeprowadzona w wyniku wielokrotnych zawiadomień mieszkańców.
8. Skarżący składają zawiadomienie do Prokuratury dotyczące rzekomego poświadczenia nieprawdy przez pracowników UM.
9. CBA, na skutek zawiadomień wszczyna postępowanie wyjaśniające ogłoszonych przetargów w 2017 r. dotyczących stawu. W sumie urząd przesłał ponad 1300 stron kopii dokumentów poświadczonych za zgodność z oryginałem. Kontrolerzy CBA przeprowadzili 3 kontrole w terenie. Czekamy na protokół końcowy lub postanowienie o zakończeniu postępowania.
10. Prokuratura Okręgowa w Warszawie dostaje skargi na Prokuraturę Rejonową w Grodzisku Mazowieckim, że ta nie chce procedować po raz kolejny nad już wyjaśnianymi sprawami.
11. Do CBŚP wpływa zawiadomienie mieszkańców o prawdopodobieństwie popełnienia w Podkowie Leśnej przestępstw gospodarczych związanych z rewitalizacją stawu.
12. 6 maja osoby piszące do instytucji zawiązują stowarzyszenie Dendropolis i składają do WMKZ wniosek o dopuszczenie stowarzyszenia jako strony w postępowaniu.
13. Z uwagi na ciągłe naciski ze strony skarżących, MWKZ w maju oraz 10 i 17 czerwca kontroluje po raz kolejny budowę.
14. Policja wzywa pracowników Urzędu Miasta do składania wyjaśnień w/s stawu.
15. Skarżący składają wnioski o ponowne wznowienie postępowań i dopuszczenie stowarzyszenia Dendropolis jako strony do PiNB i Wód Polskich. Składają też zawiadomienia do tych instytucji o rzekomych nieprawidłowościach przy prowadzeniu prac w parku. Pisma mają podobną treść.
16. Skarżący zwracają się z prośbą do radnego powiatowego Krzysztofa Sankiewicza o pomoc „w wyjaśnieniu”. Radny podejmuje działania w powiecie, co przyczyniło się do zapowiedzi kolejnej kontroli.
17. MWKZ 16.08.2019 r. wydaje decyzję na prowadzenie robót budowlanych wg projektu zamiennego złożonego przez miasto, całkowicie odrzucając argumentację skarżących jako niezasadną i pozbawioną umocowania w uwarunkowaniach historycznych.
18. Na wrzesień została zapowiedziana kolejna kontrola PiNB budowy stawu w Parku Miejskim.
19. Cdn. Miasto analizuje możliwość podjęcia kroków sądowych.
BIULETYN 2 [87] kwiecień 2019
PINB skontrolował budowę stawu
Wynik kontroli - roboty realizowane są zgodnie z wytycznymi zatwierdzonego projektu budowlanego
Wobec tego, że na temat budowy stawu co jakiś czas słyszymy fake newsy, a wszystkim odpowiedzialnym za proces inwestycyjny zależy, żeby zamknąć dywagacje o rzekomych nieprawidłowościach, PINB wszczął postępowanie z urzędu w sprawie zgodności realizacji przebudowy zbiornika wodnego w Parku Miejskim z warunkami pozwolenia na budowę i przepisami prawa.
W dniu 15.11.2018r. grupa radnych poprzedniej kadencji zwróciła się do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego o sprawdzenie zgodności prowadzenia robót budowlanych przebudowy zbiornika wodnego na rowie Rs-11 w Parku Miejskim w Podkowie Leśnej z wydanym przez Starostę Grodziskiego pozwoleniem nr 1513/16 z dnia 15.11.2016 r. Ponieważ radni nie wykazali interesu prawnego w ww. sprawie odmówiono wszczęcia postępowania na ich żądanie. Jednak w celu wyjaśnienia sprawy PINB wszczął postępowanie z urzędu. Podczas oględzin w dniu 3.01.2019r. ustalono, że, roboty zostały rozpoczęte na podstawie prawomocnego pozwolenia na budowę, jest prowadzony na bieżąco dziennik budowy, są tablice z odpowiednimi oznaczeniami oraz w odniesieniu do części graficznej zatwierdzonego projektu budowlanego dodatkowo wykonane są dwa rurociągi DN-100 położone na dnie przebudowywanego zbiornika na odcinku ok. 50 m do przeprowadzenia przepływu rowu Rs-11, tak aby wody nie rozpływały się po stawie, co ma przyczynić się do osuszania dna i skarp na czas robót. W zatwierdzonym projekcie budowlanym istnieje zapis, że „zgodnie z przyjętym założeniem, roboty w czaszy zbiornika wykonywane będą w okresie braku przepływu w korycie rowu i stawie osuszonym w wyniku parowania oraz filtracji na skutek niskiego poziomu wody gruntowej na terenie otaczającym obiekt. W celu umożliwienia bezpiecznego przepływu wody przez czaszę w przypadku pojawienia się jej w korycie rowu przewidziano ułożenie reagować na obumieranie drzewostanu, atak, aby ograniczyć rozprzestrzenianie się organizmów szkodliwych. Jak zwalczać kornika ostrozębnego? Najskuteczniejszą metodą zwalczania kornika ostrozębnego jest systematyczne usuwanie zaatakowanych sosen oraz utylizacja wierzchołków i gałęzi z tych drzew (wywiezienie poza teren leśny lub spalenie z zachowaniem zasad bezpieczeństwa przeciwpożarowego). Zgodę na wycinkę drzew na terenach leśnych wydaje leśniczy ze Starostwa Powiatu Grodziskiego. Zgoda na usunięcie drzewa z terenu działki nieleśnej (budowlana, rolna) wiąże się ze zgłoszeniem do Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Ponieważ drzewa z rudymi koronami pojawiają się w ciągu całego okresu wegetacyjnego (ze szczególnym w dnie zbiornika tymczasowego rurociągu o średnicy 80 cm łączącego wlot i wylot cieku. Na wlocie i wylocie przewód zakotwiony zostanie w groblach ziemnych usytuowanych w korycie rowu.” Decyzją nr 64/19 z dnia 28.02.2019r. umorzono postępowanie ze względu na brak przesłanek z art. 50 i 51 Prawa budowlanego „(…) Z ustaleń oględzinowych jednoznacznie wynika, że roboty realizowane są zgodnie z wytycznymi zatwierdzonego projektu budowlanego, w tym zawartego w nim opisie technicznym. Wykonanie tymczasowego rurociągu o większej przepustowości jest nieistotnym odstąpieniem i wynika z przezorności inwestora na wypadek wystąpienia silnego nurtu wody w przedmiotowym rowie, który mógłby zniweczyć długotrwały proces osuszania dna i czaszy zbiornika”.
BIULETYN 4 [83] sierpień 2018
Staw w Leśnym Parku Miejskim
Dwa postępowania na realizację zadania pn. „Rewitalizacja Leśnego Parku Miejskiego poprzez wykonanie ukształtowania, umocnienia i uszczelnienia czaszy stawu na rowie Rs-11 według istniejącego projektu oraz opracowanie dokumentacji projektowej przebudowy istniejącego zbiornika wodnego w Podkowie Leśnej wraz z realizacją przebudowy według uzgodnionego projektu” zostały bez rozstrzygnięcia ze względu na zbyt wysoką cenę ofertową. W związku z tym został ogłoszony kolejny przetarg z terminem składania ofert do 22 sierpnia.
BIULETYN 3 [82] czerwiec 2018
Park Miejski
Zakończono proces projektowania i uzyskano pozwolenie na budowę dla skablowania linii zasilającej n.n i oświetlenia parku. Trwają prace przygotowawcze do ogłoszenia przetargu na wyłonienie wykonawcy prac. Kolejną inwestycją, do której miasto się przygotowuje to następny etap rewitalizacji stawu. Ogłoszono przetarg pn.„Rewitalizacja Leśnego Parku Miejskiego poprzez wykonanie ukształtowania, umocnienia i uszczelnienia czaszy stawu na rowie Rs-11 według istniejącego projektu, opracowanie dokumentacji projektowej przebudowy istniejącego zbiornika wodnego w Podkowie Leśnej wraz z realizacją przebudowy według uzgodnionego projektu.”
BIULETYN 1 [80] luty 2018
Staw w Parku Miejskim
W Parku Miejskim toczą się prace związane z I etapem rewitalizacji. Przeprowadzono prace rozbiórkowe, w trakcie robót są przebudowywane urządzenia melioracyjne oraz formowana czasza zbiornika. Został wykonany także specjalny bypass łączący budowle wpustową i upustową, tak aby w przyszłości można było zatrzymać wodę w naszym zbiorniku.
BIULETYN 5 [79] grudzień 2017
Staw w Parku Miejskim
Dopiero przy okazji ogłoszenia 4 przetargu na rewitalizację naszego stawu w Parku Miejskim udało się wyłonić wykonawcę, który w I etapie przeprowadzi prace rozbiórkowe, remontowe części istniejących obiektów betonowych, przebuduje dwa urządzenia melioracyjne oraz uformuje czaszę zbiornika. Zostanie wykonany także specjalny bypass łączący budowle wpustową i upustową, tak aby w przyszłości można było dokończyć prace i abyśmy w końcu doczekali się na stałe wody w naszym zbiorniku. Miejmy nadzieje, że pogoda nie przeszkodzi w dotrzymaniu bardzo krótkiego terminu wykonania planowanego zakresu prac.
BIULETYN 4 [78] październik 2017
Co w stawie piszczy…
Pogoda na koniec lata nie rozpieszczała, przez kilka tygodni padał deszcz i dzięki temu staw w Parku Miejskim napełnił się wodą. Normalnie byłby to powód do radości, gdyby nie to, że dwa ogłoszone przetargi na jego częściową rewitalizację zakończyły się niepowodzeniem – nie zgłosił się żaden wykonawca.
Sytuacja na rynku wykonawców jest dramatyczna, brak rąk do pracy. I jak tu nie płakać – są pieniądze w budżecie, a nie ma kto wykonać inwestycji. Mało tego, w połowie października dostaliśmy informację z WFOŚiGW o możliwości dofinansowania tego zadania w wysokości 660.000zł (wcześniej nasz złożony wniosek, ku naszej radości przeszedł ocenę formalną i merytoryczną, ale ze względu na liczbę chętnych znaleźliśmy się na liście rezerwowej). Będę ogłaszał trzeci przetarg, jeżeli wykonawca się nie zgłosi, z dotacji będziemy musieli zrezygnować. Podobnie jak z dotacji na remont rowów, gdzie trzykrotnie organizowane postępowanie przetargowe nie zostało rozstrzygnięte. W pierwszym etapie przewidziane są ciężkie prace budowlane związane z rozbiórką przepustów oraz konstrukcji betonowych, budowa przepustów oraz remont betonowych schodków i tarasu. Otrzymanie dofinansowania pozwoliłoby nam na spokojne kontynuowanie drugiego etapu rewitalizacji stawu, ale też i całego parku. Także w tym roku wykonaliśmy kompleksowy projekt oświetlenia wraz z kablowaniem napowietrznych linii energetycznych i projektem monitoringu wizyjnego na terenie parku. Nie bez znaczenia było skupienie się na znalezieniu możliwości technicznych pogodzenia oczekiwań mieszkańców, czyli żeby w stawie była stale czysta woda, a samo otoczenie i staw był miejscem rekreacji i odpoczynku mając na uwadze charakter tego miejsca. Warunkami progowymi są ograniczenia narzucone w pozwoleniach wodnoprawnych i budowlanych, które posiadamy. Na ostatnim spotkaniu z mieszkańcami 26 września przedstawiłem Państwu wypracowaną koncepcję, która wydaje się, w dużej mierze spełnia większość oczekiwań i uwarunkowań. Rozwiązanie oprócz uszczelnienia dna stawu zakłada zamknięty układ obiegu wody z biologicznym filtrem czyszczącym poprzez roślinność. Przepływająca dziś sporadycznie podczas dużych opadów woda zostanie skanalizowane specjalnym w tym celu wymyślonym bajpasem, tak aby z jednej strony nie dopuszczać do każdorazowego zamulania i zaśmiecania wody z rowów, a z drugiej, aby nie było strat dla naszego środowiska w dolnej części zlewni. Wiąże się to z zamontowaniem odpowiednich urządzeń technicznych co wymaga pewnych zabiegów estetycznych. Staw będzie podzielony na strefy czystego zwierciadła wody i strefy hydrobotaniczne, wyposażone w filtry mineralne oraz obsadzone wyselekcjonowaną roślinnością. Całość inwestycji powinniśmy zrealizować w przyszłym roku, pod warunkiem, że pojawią się chętni na jej wykonanie. Kształt i forma elementów drewnianych na przedstawionej wizualizacji są propozycją, do której nie należy się przywiązywać.
BIULETYN 6 [74] grudzień 2016
Mamy pozwolenie na rewitalizację stawu – nie mamy pieniędzy
Oświadczenie 12 radnych z dnia 22.10.2016 r.
BIULETYN 5 [73] październik 2016
Historia kołem się toczy. Rewitalizacji Parku Miejskiego nie będzie
Oświadczenie Burmistrza Miasta wygłoszone na sesji Rady Miasta 11.10.2016 r.
W odniesieniu do skargi na „Zniszczenie zbiornika retencyjnego w zespole przyrodniczo-krajobrazowym (tzw. Leśnym Parku Miejskim) w Podkowie Leśnej podpisanej przez m.in. troje radnych Rady Miasta Podkowa Leśna: Sylwię Dąbrówkę, Renatę Gabryszuk i Marcina Kalińskiego – skierowanej do Prezesa Zarządu Gospodarki Wodnej dnia 24 sierpnia 2016 r.
Poruszę ważną kwestię w kontekście historycznym, na którą należy zwrócić uwagę i nad którą nie można przejść obojętnie. A mianowicie działania na szkodę miasta trójki w/w radnych. Podobny haniebny epizod miał miejsce ostatnio w historii Rady Miasta w 2005 r., a dotyczył szkalujących i bezpodstawnych skarg radnej Miasta Podkowa Leśna na działania podkowiańskiego samorządu. Skargi te kilka lat temu doprowadziły do utraty dofinansowania na rewitalizację Parku Miejskiego. Przedstawioną sprawą zajmowała się Rada Miasta, która na sesji w dniu 28.04.2005 r. podjęła uchwałę, w której wyraziła jednoznaczną dezaprobatę dla działań radnej, uznając je za sprzeczne z interesem wspólnoty samorządowej Podkowy Leśnej, a podniesione zarzuty za nieprawdziwe. W tej sprawie oświadczenie wydał również ówczesny burmistrz. Dzisiaj 11 lat później, jesteśmy świadkami realizowania podobnego, skandalicznego scenariusza działania wbrew interesowi publicznemu Miasta Podkowa Leśna przez radną Dąbrówkę, radną Gabryszuk i radnego Kalińskiego. Podpisana przez radnych skarga jest bulwersująca i szokująca. Zarzuty sformułowane w piśmie są fałszywe i bezpodstawne. Cechuje je duża doza złej woli, bowiem problemy w nich zawarte były wielokrotnie publicznie wyjaśniane i rozpatrywane na komisjach i sesjach Rady Miasta. Do stawianych zarzutów ustosunkował się też Starosta Grodziski. Wszystkie postawione zarzuty dotyczące stawu po rozpatrzeniu przez uprawnione gremia okazały się bezzasadne (uchwała Nr 120/XX/2016 z 23.03.2016 r., pismo Starosty Grodziskiego znak WOŚ.6341.04.2016 z dnia 11.02.2016 r., uchwała Nr167/ XXVIII/2016 z 25.08.2016 r., protokoły i stanowiska Komisji Rewizyjnej). Na żadnym z posiedzeń komisji i sesji w/w radni nie zadawali mi pytań w celu wyjaśnienia sformułowanych zarzutów, nie wnosili też interpelacji w tej sprawie. Natomiast na bieżąco byli informowani m.in. w moich sprawozdaniach na sesjach i spotkaniach dla mieszkańców o podejmowanych działaniach rewitalizacyjnych Parku Miejskiego. Skarga ta wstrzymała możliwość otrzymania pozwolenia na budowę, co naraziło miasto na znaczne straty i zaprzepaszczenie dotychczas poniesionych wysiłków i kosztów. Spowodowała istotne opóźnienie, a wręcz uniemożliwiła rozpoczęcie prac rewitalizacyjnych w Parku Miejskim, polegających na remoncie stawu i przepustów. Przygotowany przez urząd wniosek do Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej o dofinansowanie na niebagatelną kwotę 50% wartości projektu (prawie 1.600.000 zł) nie mógł zostać złożony, a co gorsza pieniądze jakie Miasto mogło otrzymać (z ogromnym prawdopodobieństwem ich uzyskania) na wykonanie prac jeszcze w tym roku – przepadły. Naszego miasta nie stać na wszystkie niezbędne inwestycje, dlatego tak duże znaczenie mają środki zewnętrzne, szczególnie pożądane w formie bezzwrotnych dotacji czy to europejskich czy krajowych. Został stworzy zły klimat wokół Podkowy Leśnej, co może mieć negatywne skutki w naszych dalszych staraniach o uzyskanie pozwolenia na budowę, a co za tym idzie pozyskanie funduszy zewnętrznych. Na rewitalizację Parku Miejskiego mieszkańcy czekają od lat. Dzisiaj wszyscy: burmistrz, pozostali radni i mieszkańcy razem możemy „podziękować” radnym: Sylwii Dąbrówce, Renacie Gabryszuk i Marcinowi Kalińskiemu, działającym wespół zespół z członkami podkowiańskiego LOP za skuteczne udaremnienie tej inwestycji w tym roku, a kto wie może również w latach następnych. Brak wyobraźni, zła wola, małość nie pozwalająca radnym na dostrzeżenie faktycznego interesu miasta zastopowała jego rozwój, mam nadzieję tylko na jakiś czas. Szanowni Państwo Radni, dzisiaj głosowaliście Państwo nad uchwałą budżetową i zdjęciem zarezerwowanych od początku roku środków na realizację tej inwestycji. Inwestycja nie będzie wykonana w ramach tegorocznego budżetu z przyczyn podanych wyżej.
Z ostatniej chwili: W wyniku wniesionej w/w skargi, dnia 11.10.2016r. przez Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie została przeprowadzona kolejna kontrola zbiornika retencyjnego na terenie Zespołu Przyrodniczo-Krajobrazowego w Podkowie Leśnej. Celem było sprawdzenie zgodności z przepisami ustawy Prawo wodne. W zakresie kontroli było przestrzeganie warunków ustalonych w decyzjach wydanych na podstawie ustawy Prawo wodne oraz utrzymanie wód i urządzeń wodnych. W protokole kontroli nie stwierdzono nieprawidłowości związanych z przeprowadzonymi pracami w obrębie zbiornika.